Moje szczęśliwe wewnętrzne dziecko

Sprawdź czy twoje wewnętrzne Dziecko jest zranione i potrzebuje Twojego wsparcia.

Poniżej znajdziesz listę cech i symptomów które świadczą o ranie wewnętrznego Dziecka.

Poczuj, czy któreś z nich jest twoje? Ile z nich?

3 lub więcej świadczą o potrzebie uleczenia wewnętrznego dziecka.

✧ Mam problem z jedzeniem/ piciem, co objawia się poprzez emocjonalne objadanie się, picie alkoholu, wszelkie uzależnienia i skrajności z tym związane.

✧ Skrycie czekam na coś/ na kogoś. Czekam na wspaniałą propozycję pracy, na osobę która jest mi przeznaczona, na to, że ktoś mnie „odnajdzie”, złoży propozycję nie do odrzucenia, pokaże co robić, poprowadzi mnie drogą do mojego spełnienia.

✧ Nie umiem powiedzieć sobie nie, powstrzymać się - nawet kiedy wiem, że to co chcę zrobić szkodzi mi/ i innym.

✧ Bardzo boję się, że ktoś bliski odejdzie z mojego życia, opuści mnie.

✧ Nie jestem w stanie wyjść emocjonalnie z relacji/ sytuacji, która jest dla mnie szkodliwa i toksyczna. Nie mogę jej zakończyć, lub/i nie mogę przestać myśleć o tej osobie, zmienić pracy itd.

✧ Boję się poprosić o to, czego potrzebuję. Nie mówię o moich potrzebach ponieważ towarzyszy mi lęk, że nie zostaną spełnione/ spotkam się z odmową.

✧ Jestem spokojną osobą i nie czuję złości.

✧ Bardzo pragnę i potrzebuję być podziwiana/y, dostrzegana/y, adorowana/y przez innych, żeby się dobrze czuć.

✧ Obawiam się kiedy mam zrobić coś nowego, innego, czego jeszcze nigdy nie robił@m. Te obawy i wątpliwości są tak silne, że zwykle wolę tego nie robić, niż zrobić źle, ośmieszyć się, ponieść niepowodzenie.

✧ Dużą trudność sprawia mi przyjmowanie: dobrych słów, komplementów, prezentów, pieniędzy, nie wiem jak się zachować kiedy ktoś chce mi coś postawić. Zawsze zastanawiam się jak się odwdzięczę.

✧ Kiedy czuję złość na kogoś, nie wiem jak ją wyrazić. Sprawia mi trudność mówienie o tym że np. gniewam się, zwykle więc zachowuję to dla siebie i wewnątrz przeżywam różne dialogi. Często osoba która mnie zezłościła nawet o tym nie wie.

✧ Mam niezdrowe nawyki/ uzależnienia z których nie jestem w stanie zrezygnować, choć bardzo chcę.

✧ Mam zwyczaj rozmyślać zastanawiać się nad tym, co czują i myślą inne osoby, co stało za ich słowami, za ich zachowaniem, wiadomością. Analizuje, domyślam się, czasem nawet zgaduję, nie pytam, nie sprawdzam bezpośrednio.

✧ Jestem w zastoju. Choć czuję, że powinnam/ powinienem zrobić krok, to nie podejmuję działania. Nie do końca wiem dlaczego tak jest.

✧ Czuję się dziwnie w sytuacjach społecznych. Odczuwam stres, czuję się nieswojo kiedy jestem z innymi osobami, kiedy mam kogoś poznać, czuję się dziwnie w grupach ludzi.

✧ Towarzyszy mi lęk i poczucie, że ktoś może mnie zdradzić, zostawić, że mi nie pomoże, lub że muszę sam/a o wszystko zadbać. Że nie mogę liczyć na innych.

✧ Kiedy jestem zupełnie nowym miejscu czuję niepokój i strach, np. podróżowanie w dalekie, nieznane miejsca wzbudza to we mnie. Kiedy pojadę na wymarzone wakacje i mam mnóstwo planów, mogę zrobić wiele różnych rzeczy, eksplorować - zazwyczaj jednak tego nie robię, np. zostaję w hotelu.

✧ Ciężko jest mi wyznać głębokie uczucia, które żywię w stosunku do siebie oraz innych, powiedzieć otwarcie i głośno: kocham cię, jestem z ciebie dumna, akceptuję cię, jestem za ciebie tak wdzięczna/y itd.

✧ Unikam konfrontacji i kłótni, nie chce ich wzbudzać, kiedy wiem że powinnam powinienem powiedzieć coś co może wywołać sprzeciw - raczej zachowuję to dla siebie.

✧ Nie potrafię bezpośrednio powiedzieć komuś NIE, lub sprawia mi to taką trudność, że tłumaczę się i wymieniam powody dla których nie mogę czegoś zrobić, ponieważ nie chcę zawieść drugiej osoby.

✧ Zwykle planuję wszystko do przodu. Kiedy np. jadę na wakacje mam wszystko zaplanowane, wiem jakie aktywności są w miejscu do którego się udaję, wiem co chce zobaczyć i zrobić. Lubię miejsca znane, sprawdzone, np. restauracje, czy drogi którymi chodzę, jeżdżę (autem).

✧ Często nie potrafię określić tego co czuję, nazwać emocji które towarzyszą mi w danej chwili, zwłaszcza tych niewygodnych stanów które pojawiają się pod wpływem różnych sytuacji i wtedy nie wiem, co mam „ze sobą zrobić”.

✧ Współzawodnictwo w niezwykły sposób nie pobudza. Porównuje się z innymi i w głębi siebie chcę być najlepsza/y. Współzawodniczę innymi np. w myślach porównując się i oceniając moje zalety, postępy itd.

✧ Nie mam żadnego planu na życie i nie wiem co robić. Mam mętlik w głowie jeśli chodzi o ważne kwestie mojego życia. Szukam odpowiedzi.

✧ Kiedy działam, chce coś zrobić to albo wiem, że wszystko pójdzie po mojej myśli i będzie tak jak chcę, wiem jakie będą efekty, albo w ogóle nie próbuję, nie podejmuję się działania jeśli coś może pójść nie po mojej myśli, lub nie wiem co się stanie.

✧  Nie potrafię powiedzieć NIE ważnym dla mnie osobom np. rodzicom, szefowi, reprezentantowi jakiejś instytucji - profesorowi, księdzu itd. Nawet jeśli czuję i wiem, że nie chcę czegoś robić/ nie zgadzam się ze zdaniem, opinią tej osoby.

✧ Nie wiem czego chcę. Nie umiem się zdecydować, nawet jeśli chodzi o naprawdę ważne kwestie mojego życia. Waham się.

Te zachowania i symptomy mają miejsce w naszym życiu niestety tak długo, aż zaopiekujemy się naszym wewnętrznym Dzieciątkiem.